اگر امکان دارد، بهتر است سعی کنید مشکل در محل کار را با صحبت کردن با مدیر خود یا ارائه شکایت حل کنید.
اگر نتوانستید یا تلاش کردید ولی مشکل حل نشد، باید فکر کنید آیا می‌توانید موضوع را به دادگاه کاری ارجاع دهید یا خیر.
برای مثال، دادگاه می‌تواند کمک کند اگر حقی که به آن مستحق هستید از شما سلب شده، اخراج شده‌اید یا رفتار ناعادلانه‌ای با شما شده است.
اگر می‌خواهید شکایت کاری ثبت کنید، باید فرم مربوطه را تکمیل کرده و به Acas اطلاع دهید که قصد شکایت دارید.
اگر بخواهید، Acas تلاش می‌کند قبل از ثبت شکایت، به توافقی بین شما و کارفرما برسد.
دریافت حقوق زایمان قانونی
این نوعی حقوق زایمان استاندارد است که توسط کارفرمای شما پرداخت می‌شود.
برای دریافت آن سه مرحله وجود دارد: به کارفرمای خود اطلاع دهید که باردار هستید، بارداری خود را با فرم یا نامه‌ای از پزشک یا ماما تأیید کنید – این باید حداقل ۱۵ هفته قبل از موعد زایمان انجام شود، و حداقل ۲۸ روز قبل به کارفرما اطلاع دهید که می‌خواهید حقوق زایمان شما از چه زمانی شروع شود.
بیشتر این مراحل را می‌توانید همزمان با ترتیب دادن مرخصی زایمان خود انجام دهید.
حقوق شما توسط کارفرما همانند حقوق معمولی پرداخت خواهد شد و می‌توانید از قبل میزان آن را بررسی کنید.
شما حق دارید تا یک سال مرخصی زایمان بگیرید.
مدت زمان کاری، میزان حقوق یا تعداد ساعت‌های کاری هفتگی شما اهمیتی ندارد.
فقط اگر کارمند باشید، حق مرخصی زایمان دارید.
حتی اگر کارفرما یا قرارداد شما را خوداشتغال بداند، ممکن است کارمند محسوب شوید.
اگر مثلاً برای یک آژانس کار می‌کنید یا تضمینی برای کار ندارید، ممکن است کارمند محسوب نشوید.
حداقل ۱۵ هفته قبل از هفته تولد نوزاد، باید به کارفرمای خود اطلاع دهید که باردار هستید و زمان شروع مرخصی را مشخص کنید.
معمولاً می‌توانید تعطیلات خود را هر زمان که خواستید بگیرید، اما برای ترتیب دادن آن با کارفرما باید چند مرحله را دنبال کنید.
ابتدا باید بررسی کنید که چه زمانی می‌توانید تعطیلات بگیرید.
سپس باید به کارفرما اطلاع کافی بدهید، یعنی باید زودتر از موعد به آنها اعلام کنید که چه زمانی می‌خواهید تعطیلات خود را شروع کنید.
اگر مطمئن نیستید که حق تعطیلات با حقوق دارید یا نه، باید این موضوع را بررسی کنید.
باید بدانید سال مرخصی شما کی شروع و کی پایان می‌یابد و همچنین اگر کارفرما قوانین خاصی درباره تعطیلات داشته باشد، آنها را رعایت کنید.
اگر شما کارمند یا کارگر هستید — از جمله کارگران آژانس — حق تعطیلات با حقوق دارید.
حتی اگر قرارداد شما بگوید خوداشتغال هستید، ممکن است کارمند یا کارگر محسوب شوید.
اگر کسب‌وکار خود را اداره می‌کنید و برای مشتری کار می‌کنید، حق تعطیلات با حقوق ندارید.
قانون می‌گوید که کارگران هر سال باید ۵.۶ هفته تعطیلات با حقوق داشته باشند که به آن «حق قانونی» گفته می‌شود.
کارفرمای شما ممکن است بیشتر از این به شما تعطیلات بدهد، اما این بستگی به تصمیم او دارد؛ قرارداد خود را بررسی کنید.
اگر قرارداد شما بیشتر از ۵.۶ هفته تعطیلات دارد، ۵.۶ هفته اول حق قانونی شما است.
شما حق دارید در شرایط خاصی از کار مرخصی بگیرید که به آنها «حقوق قانونی» گفته می‌شود.
این مرخصی‌ها ممکن است با حقوق یا بدون حقوق باشند و برای مرخصی بدون حقوق، دستمزد دریافت نمی‌کنید.
کارفرما ممکن است علاوه بر حقوق قانونی، مرخصی بیشتری به شما بدهد؛ مثلاً روزهای بیشتری برای تعطیلات با حقوق.
باید قرارداد کاری خود را بررسی کنید تا ببینید آیا حق مرخصی اضافی دارید یا نه.
حتی اگر قرارداد کاری مکتوب نداشته باشید، ممکن است حق مرخصی اضافی داشته باشید؛ برای مثال اگر این موضوع را به صورت شفاهی با کارفرما توافق کرده باشید.
معمولاً شما در محل کار نسبت به یک بزرگسال حقوق بیشتری دارید و ممکن است مجبور نباشید ساعات کاری زیادی داشته باشید.
بهتر است سن ترک تحصیل خود را در سایت GOV.UK بررسی کنید، چون حقوق شما به این سن بستگی دارد.
اگر هنوز خیلی جوان هستید و نمی‌توانید مدرسه را ترک کنید، حقوق کاری و ساعات کاری خود را در GOV.UK چک کنید.
اگر مدرسه را ترک کرده‌اید یا بعد از سن ترک مدرسه در آن مانده‌اید، حقوق شما متفاوت خواهد بود.
معمولاً نباید از شما خواسته شود بیشتر از ۴۰ ساعت در هفته یا ۸ ساعت در روز کار کنید.
شما احتمالاً حق دارید در طول روز کاری خود، و همچنین روزانه و هفتگی، استراحت کنید.
اکثر کارگران حق استراحت دارند، اما در برخی مشاغل این حق به‌صورت خودکار وجود ندارد.
می‌توانید درباره کارگرانی که حق استراحت ندارند، در سایت GOV.UK بیشتر بخوانید.
ممکن است برای زمان استراحت‌تان دستمزد دریافت نکنید — قرارداد کاری شما مشخص می‌کند که آیا دستمزد داده می‌شود یا خیر.
استراحت جبرانی به این معنی است که می‌توانید استراحت را در زمانی دیگر بگیرید، اما باید در مدت زمان معقولی پس از استراحت از دست رفته انجام شود و به مدت معینی باشد.
ممکن است نیاز باشد ساعات کاری خود را محاسبه کنید اگر:
فکر می‌کنید بیش از ۴۸ ساعت در هفته کار می‌کنید،
کارفرمای شما می‌خواهد بیش از ۴۸ ساعت در هفته کار کنید،
کارفرمای شما از شما خواسته است از قوانین ساعات کاری («Working Time Regulations») خارج شوید.
اگر کمتر از ۴۸ ساعت کار می‌کنید اما احساس می‌کنید بیش از حد کار می‌کنید، بدانید که چه باید بکنید.
سه مرحله برای بررسی ساعات کاری شما وجود دارد: بررسی اینکه آیا محدودیت ۴۸ ساعته به شما اعمال می‌شود، بررسی فعالیت‌هایی که به عنوان زمان کاری محسوب می‌شوند، و محاسبه میانگین ساعات کاری هفتگی خود.
کارفرمای شما باید به شما بگوید هنگام بیماری چه کارهایی انجام دهید، از جمله:
چه زمانی باید به آنها اطلاع دهید که بیمار هستید
چه اطلاعاتی باید ارائه دهید
اگر کارفرمای شما این موارد را به شما نگفته است، از او بپرسید یا دفترچه کارمندان یا اینترانت را بررسی کنید.
همچنین باید بررسی کنید آیا کارفرمای شما قوانین مربوط به پرداخت‌های اضافی بیماری (که گاهی «حقوق قراردادی بیماری» یا CSP نامیده می‌شود) دارد یا خیر.
این پرداخت‌ها ممکن است علاوه بر SSP توسط کارفرما ارائه شود.
اگر قوانین کارفرما را رعایت نکنید، شما بندهایی از قرارداد کاری خود را نقض کرده‌اید.
با این حال، باید همچنان حقوق قانونی بیماری خود را دریافت کنید.
اگر پس از ترک شغل، مبلغ صحیحی به شما پرداخت نشده است، می‌توانید اقداماتی برای دریافت حق‌تان انجام دهید.
باید سریع عمل کنید — معمولاً مهلت اقدام ۳ ماه منهای یک روز از زمانی است که کارفرما باید مبلغ را به شما پرداخت می‌کرده است.
این تاریخ معمولاً با آخرین روز پرداخت حقوق شما برابر است، اما بهتر است تاریخ دقیق پرداخت را بررسی کنید، چون ممکن است تاریخ پرداخت زودتر بوده باشد.
علاوه بر حقوق پایه، ممکن است حق دریافت مواردی مانند حقوق تعطیلات، حقوق بیماری (اگر در دوره اعلام بیماری غیبت داشته‌اید)، مرخصی زایمان، پدری، فرزندخواندگی و… را نیز داشته باشید.
اکثر کارگرانی که مشغول به کار هستند، حق دارند حداقل دستمزد ملی را دریافت کنند.
این شامل کارگران موقت، افرادی که قرارداد با ساعت صفر دارند و کارگران آژانس نیز می‌شود.
همچنین نرخ بالاتری به نام دستمزد زندگی ملی وجود دارد که اگر ۲۳ سال یا بیشتر سن دارید و حق دریافت دستمزد ملی را دارید، باید این مبلغ را دریافت کنید.
اگر کارفرما شما را اخراج کند یا شرایط کاری‌تان را تغییر دهد تا مجبور نباشد دستمزد ملی یا دستمزد زندگی ملی را به شما پرداخت کند، ممکن است بتوانید این موضوع را به چالش بکشید.
بررسی کنید که آیا شما حق دریافت دستمزد ملی یا دستمزد زندگی ملی را دارید.
کارفرمای شما باید حقوق شما را به موقع و در روز مقرر پرداخت کند.
شما می‌توانید در موارد زیر با کارفرمای خود برخورد کنید:
اگر حقوق‌تان را پرداخت نکرده است،
اگر حقوق کمتری داده است،
اگر بخشی یا کل حقوق‌تان را کسر کرده و شما با دلیل آن موافق نیستید.
اگر فیش حقوقی دارید، می‌توانید با بررسی آن مشکل را دقیق‌تر مشخص کنید.
با کارفرمای خود صحبت کنید تا دلیل عدم پرداخت مبلغ مورد انتظار را بفهمید. اگر اشتباهی رخ داده، فوراً درخواست پرداخت کنید و نباید تا روز حقوق بعدی صبر کنید.
اگر کارفرمای شما بخواهد بندی از قرارداد شما را تغییر دهد، این تغییر به‌عنوان «تغییر قرارداد» شناخته می‌شود.
کارفرما فقط زمانی مجاز به اعمال تغییر است که حداقل یکی از موارد زیر برقرار باشد:
شما با تغییر موافقت کنید،
قرارداد شما اجازه انجام برخی تغییرات را به کارفرما می‌دهد که به آن «بند تغییر» گفته می‌شود،
قانون تغییر کرده باشد، مثلاً اگر حداقل دستمزد ملی افزایش یابد.
اگر شرکت به فروش برسد یا بخشی که شما در آن کار می‌کنید به کارفرمای جدید منتقل شود، این وضعیت به نام TUPE (انتقال محافظت‌شده حقوق کار) شناخته می‌شود.
قرارداد کاری شما توافق قانونی بین شما و کارفرما است.
این قرارداد شامل مواردی مانند نوع کار شما، نحوه انجام آن و میزان حقوق پرداختی است.
کارفرما باید سندی به نام «بیانیه کتبی» به شما ارائه دهد که شامل برخی از شرایط قرارداد کاری شما است، اما ممکن است شرایط دیگری نیز وجود داشته باشد.
شرایط قرارداد همچنین ممکن است در اطلاعات دیگری که کارفرما برای شما ارسال می‌کند، مانند ایمیل یا آگهی شغلی، یا توافقات شفاهی شما با کارفرما نیز وجود داشته باشد.
قانون نیز می‌گوید که شما حقوق مشخصی دارید که باید رعایت شود.
مهم است که وضعیت استخدامی خود را بدانید و بفهمید این وضعیت چگونه بر حقوق شما تأثیر می‌گذارد.
سه وضعیت اصلی استخدام وجود دارد: کارمند، کارگر و خوداشتغال.
اگر کارمند هستید، حقوق کاری دارید.
اگر کارگر هستید، حقوق کاری دارید اما به اندازه یک کارمند نیست.
اگر خوداشتغال هستید، معمولاً فقط حقوقی که در قرارداد شما ذکر شده را دارید.
وضعیت استخدام شما بستگی به آنچه در محل کار واقعاً اتفاق می‌افتد دارد و ممکن است با آنچه در قرارداد نوشته شده متفاوت باشد.
یک کارفرما ممکن است تلاش کند شما را «خوداشتغال» معرفی کند تا از برخی تعهدات شانه خالی کند.
Lisson Grow,
City of Westminster,
London,
NW8 8FT
United Kingdom
Persian Platform یک شرکت رسمی ثبت‌شده در بریتانیاست که دارای مجوز فعالیت‌های بین‌المللی می‌باشد. ما خدماتی جامع در زمینه‌های مهاجرت، آموزش، اشتغال، گردشگری، بازاریابی و تبادلات فرهنگی ارائه می‌دهیم. با پشتوانه اعتبار حقوقی و تخصص بین‌المللی، دفاتر نمایندگی و تیم‌های پشتیبانی در کشورهای مختلف داریم. دفتر مرکزی ما در لندن واقع شده و در آلمان (برلین)، ترکیه (آنتالیا)، ایتالیا (سیسیل)، ارمنستان (ایروان)، رومانی و ایران به‌صورت فعال فعالیت می‌کنیم.
